انواع مختلف از لوله های لاستیکی خواص ضد پیری متفاوتی دارند. به عنوان مثال، لاستیک بوتیل به دلیل مقاومت خوب در برابر آب و هوا و مقاومت در برابر ازن، ضد پیری قوی را در محیط های بیرون از خود نشان می دهد. در حالی که لاستیک فلوئورو، به دلیل پایداری شیمیایی خوب، می تواند برابر فرسایش مواد شیمیایی مقاومت کند و در نتیجه عمر مفید آن را افزایش دهد.
افزودن مقدار مناسبی از آنتی اکسیدان ها، عوامل ضد پیری و سایر مواد افزودنی به لوله های لاستیکی می تواند روند فرآیند پیری لاستیک را به صورت قطع بیندازد. این افزودنیها میتوانند رادیکالهای آزاد را جذب کنند، اشعه ماوراء بنفش را جذب کنند یا از واکنشهای ضد اسیدیته جلوگیری کنند و در نتیجه زنجیره مولکولی لاستیک در برابر آسیبدیدگی ایجاد کنند.
درجه ولکانیزاسیون لاستیک تاثیر مهمی بر عملکرد ضد پیری آن دارد. ولکانیزاسیون متوسط می تواند یک مولکولی لاستیکی را به یک ساختار پیوند متقابل پایدار کند، استحکام و مقاومت در برابر سایش لوله لاستیکی را بهبود بخشد. اما ولکانیزاسیون بیش از حد ممکن است باعث سفت و شکننده شدن لاستیک شود که به نوبه خود عملکرد ضد پیری آن را کاهش دهد.
عوامل محیطی
دما: دمای بالا، واکنش اکسیداسیون لاستیک و ترک را تسریع می کند و باعث می شود لاستیک سریع می شود. لولههای لاستیکی مورد استفاده در محیطهای به همین دلیل با بالاستی نیاز به انتخاب مواد با مقاومت خوب در بالاترین حد ممکن و افزایش عملکرد کاری انجام میدهند.
ویژگی و ازنتیک: ویژگی و ازن یکی از عوامل اصلی پیری لاس هستند. آنها می توانند با پیوندهای غیر اشباع در زنجیره مولکولی لاستیک واکنش و باعث سخت شدن، ترک خوردن و از دست دادن قابلیت ارتجاعی لاستیک شوند. بنابراین، هنگام طراحی و استفاده از لوله های لاستیکی، باید تا امکان قرار گرفتن طولانی مدت در محیط های غنی از گیاه و ازن خودداری کرد.
اشعه ماوراء بنفش: اشعه ماوراء بنفش می تواند پیوندهای شیمیایی موجود در زنجیره مولکولی لاس را از بین ببرد و باعث ایجاد لاس ترک و پودر در سطح تیک شود. برای لولههای لاستیکی که در فضای باز استفاده میشوند، باید ضد اشعه ماوراء بنفش مانند پوششهای ضد اشعه ماوراء بنفش یا نصب تاسیسات آفتابگیر انجام شود.